საქართველოში ცენტრალური გათბობა და ცხელი წყალი არ არის, ამიტომ თითოეული ოჯახი ინდივიდუალურად ზრუნავს
საქართველოს მაცხოვრებლებისთვის კომუნალური გადასახადები ყოველთვიური სავალდებულო ხარჯების ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი ნაწილია, გადაუხდელობა ქვეყანაში მაშინვე ისჯება და კომუნალური ვალები იშვიათია.
ზოგადად, საქართველოში ყველა კომუნალური გადასახადი შეიძლება დაიყოს ორ კატეგორიად – სავალდებულო ყველა მაცხოვრებლისთვის და სავალდებულო კონკრეტული სახლების მაცხოვრებლებისთვის.
კომუნალური გადასახადების გაანგარიშებისას უნდა გავითვალისწინოთ საქართველოს ზოგიერთი თავისებურება. ჩვენ შევკრიბეთ თქვენთვის მთავარი ფაქტები კომუნალური გადასახადების შესახებ საქართველოში და არა მარტო.
გათბობის თავისებურებები
საქართველოში არ არის ცენტრალური გათბობა და ცხელი წყალი. ამის საფუძველზე, მათი ქონების ამ ორი აუცილებელი ნივთით უზრუნველყოფა, თავად ქვეყნის მცხოვრებლებს ეკისრებათ.
ქვეყანაში კანონი აკონტროლებს მხოლოდ თავად მოწყობილობის უსაფრთხოებას და მისი დაყენების მეთოდს.
წყლისა და გათბობის რა ტიპის გამათბობელი დააყენოს და სად განთავსდეს რადიატორები – ეს თავად მფლობელების გადასაწყვეტია, მათი ფინანსური შესაძლებლობებიდან გამომდინარე.
დღეს საქართველოში ორი ტიპის მოწყობილობაა:
ქვაბი წყლისა და გათბობისთვის ან ორი ცალკეული ერთეული;
წყლის გასათბობი ქვაბი, რომელსაც საქართველოში „სვეტი“ ეძახიან და ბინის კედელში ჩაშენებული ცალკე გათბობის სისტემა, ანუ „კარმა“ – ეს საყოველთაო სახელი გახდა საქართველოში პირველი ასეთი აგრეგატის კომპანიის ხსოვნისათვის.
ელექტრო სისტემები საქართველოში იშვიათია და ჩვეულებრივ ბინებში თითქმის შეუძლებელია.
ასეთი სისტემის უპირატესობაა როგორც ცხელი წყლის, ასევე ბინაში ტემპერატურის კონტროლის შესაძლებლობა; ნაკლოვანებები არის სისტემის უსაფრთხოების შემოწმების აუცილებლობა.
ახალი კანონების მიხედვით, საქართველოში ნახშირბადის მონოქსიდის დეტექტორების დაყენება სავალდებულოა. ასევე, გაზის კომპანიები წელიწადში ერთხელ ამოწმებენ სახლებში გაზმომარაგების სისტემის მდგომარეობას და იდენტიფიცირებენ უსაფრთხოების წესების დამრღვევებს.
საბინაო და კომუნალური მომსახურების არარსებობა
საქართველოში არ არსებობს ისეთი კონცეფცია, როგორიც არის საცხოვრებელი და კომუნალური მომსახურება. კონკრეტული სახლის მაცხოვრებლები თავად არიან პასუხისმგებელნი სახლის მოვლა-პატრონობაზე, მერიის დახმარებით იხდიან ყველა სარგებელს საკუთარი ჯიბიდან.
სახლის პრობლემების გადასაჭრელად იქმნება ბინის მესაკუთრეთა ამხანაგობა, რომელიც ოფიციალურად არის რეგისტრირებული რაიონის გამგეობაში და შემდეგ წყვეტს სახურავის შეკეთება თუ სადარბაზოს შეკეთება, ლიფტის შეკეთება და ასევე როგორ. სახლის ეზოში გამწვანების ან კანალიზაციის პრობლემის გადაჭრას და რა თანხა უნდა ჩადონ მეზობლებმა კონკრეტული პრობლემის მოსაგვარებლად.
თანამედროვე კორპუსებში ასეთ საკითხებს კომპლექსის ადმინისტრაცია აგვარებს. აქედან გამომდინარე, სახლის მოვლის საფასური ჩვეულებრივ გვხვდება იქ.
საფუძვლად უდევს სახლის მცხოვრებთა ვალდებულებას, გადაიხადონ ყველაფერი საკუთარი ჯიბიდან, რომ საქართველოში ისეთი უჩვეულო მოვლენაა, როგორიც ფასიანი ლიფტებია. ფასიანმა ლიფტებმა მოაგვარეს ყველა დავა მეზობლებთან იმის შესახებ, თუ ვინ რამდენი უნდა გადაიხადოს და როგორ უნდა შეაგროვოს ფული ლიფტის მოვლა-პატრონობისთვის, ასევე სადარბაზოში განათებისთვის.
ძველ კორპუსებში ლიფტის გასაშვებად მონეტა უნდა ჩამოაგდოთ, ახალში – ჩიპი ან ბარათი დაამაგროთ. ბარათის ან ჩიპის ყოველთვიური გადახდა ეკისრება ბინის მაცხოვრებლებს.
რაც შეეხება სადარბაზოების დასუფთავებას და სისუფთავეს, ეს მხოლოდ სადარბაზოს ან სართულის მაცხოვრებლების პასუხისმგებლობაა. ასეთი რამ არ შედის კომუნალურ გადასახადებში.
ერთადერთი, რაც არის ნაგვის გატანაზე ყოველთვიური გადასახადი ბინაში რეგისტრირებული მოიჯარეების რაოდენობის მიხედვით, რითაც ქვეყნის მცხოვრებლები იხდიან ნაგვის ურნების სისუფთავეს.
ნაგვის მოშორება საქართველოში
საქართველოში მაღალსართულიან ბინებში ნაგვის ურნები არ არის. ყველა ნაგვის ურნა განთავსებულია ქუჩებში და მუნიციპალური სამსახურები ყოველდღიურად ცარიელდებიან.
ოფიციალურად ქვეყანაში ნაგვის დახარისხების კანონი არ არსებობს. თუმცა არის რამდენიმე ორგანიზაცია, რომელიც ნაგავს გადასამუშავებლად იღებს – საუბარია პლასტმასზე, ქაღალდზე, მუყაოსა და მინაზე. გარდა ამისა, ყველა დიდ ქალაქში და კომპანიებში არის ბატარეის ჩამოშვების პუნქტები დიდი სამშენებლო ნარჩენების მოსატანად.
კომუნალური მომსახურება საქართველოში
საქართველოში კომუნალური გადასახადების გადახდა არ არის დამოკიდებული საცხოვრებლის ზომაზე და არც მდებარეობაზე, ქვეყნის მაცხოვრებლები იხდიან მხოლოდ იმას, რასაც სარგებლობენ. ამრიგად, გაზის გადასახადი იმავე ფართის მქონე ბინებში და თუნდაც იმავე სახლში შეიძლება რადიკალურად განსხვავებული იყოს.
საქართველოში ყოველთვის უნდა გვახსოვდეს, რომ რაც უფრო მეტ გაზს, ელექტროენერგიას ან წყალს მოიხმარს კონკრეტული ოჯახი, მით მეტი იქნება კომუნალური გადასახადი.
საკუთარი მოხმარების გადახდის საჭიროებიდან გამომდინარე, საქართველოში დიდი მნიშვნელობა ენიჭება ნებისმიერი გაზის ან ელექტრომოწყობილობის ენერგოეფექტურობის კლასს, მოწყობილობის ფუნქციონირებას, ასევე თავად საცხოვრებლის თბოიზოლაციას.
ამავდროულად, ქვეყანას აქვს ერთიანი ტარიფები წყლის, გაზისა და ელექტროენერგიის მიმართ, ამიტომ ჩართული განათებისა და ჩართული ელექტრომოწყობილობის უყურადღებობამ შეიძლება გამოიწვიოს უსიამოვნო სიურპრიზი გადასახადის მიღებისას.
კომუნალური გადახდები საქართველოში
| ტარიფი | თბილისი (ლარი) | რეგიონები (ლარი) |
|---|---|---|
| ელექტროენერგია | 101 კვტ.სთ-მდე – 0,15 | 101 კვტ/სთ-მდე – 0.14731 |
| 301 კვტ.სთ-მდე – 0,19 | 301 კვტ/სთ-მდე – 0.15707 | |
| 301 კვტ.სთ-ზე მეტი – 0,235 | 301 კვტ.სთ-ზე მეტი – 0.23227 | |
| გაზი | კუბური მეტრი – 0,53971 | კუბური მეტრი – 0,56928 |
| წყალი | კუბური მეტრი – 0,424 | კუბური მეტრი – 0,499 |
რა ხდება გადაუხდელობის შემთხვევაში
საქართველოში მოქმედებს მკაცრი გადახდის კონტროლის სისტემა და კომპანიებმა ელექტროენერგია, გაზი ან წყალი შეწყვიტეს გადახდის ვადის დასრულებიდან მეორე დღეს.
ამავდროულად, შეუძლებელი იქნება რაიმე ვითომ უმნიშვნელო გადახდის თავიდან აცილება. თუ ნაგვის, წყლის ან ელექტროენერგიის გადასახადს ვერ გადაიხდით, კომუნალური კომპანიები ელექტროენერგიას გაწყვეტენ. ხოლო თუ გაზის გადასახადი არ გადაიხადეს, გაზი გამორთული იქნება.
საქართველოს თავისებურებაა გადახდების დარიცხვის შესახებ ქაღალდის შეტყობინებების არარსებობა. მფლობელები იღებენ შეტყობინებებს ტექსტური შეტყობინებების სახით, ხოლო დავალიანება ასევე ჩანს ბანკის მობილურ აპლიკაციაში.
თქვენ შეგიძლიათ შეამოწმოთ თქვენი დავალიანება კომპანიის ვებსაიტზე თქვენი აბონენტის ნომრის შეყვანით.
საქართველო თითქმის მთლიანად გაზიფიცირებულია და ბინაში ბუნებრივი აირის არარსებობა მხოლოდ მაღალმთიან, ძნელად მისადგომ სოფლებშია.
ამიტომ თითქმის ყველა ბინაში არის გაზქურა და ღუმელი.
მე ვარ ნიკიტა ბობროვი და ვმართავ ამ ბლოგს Schufa-სა და ფინანსების შესახებ 2009 წლიდან.
ბიზნესის ადმინისტრირების მაგისტრის და დამატებით ბაკალავრის დამთავრების შემდეგ. კომპიუტერულ მეცნიერებაში რამდენიმე სვლა გადავდგი სრულიად განსხვავებულ ქვეყნებს შორის და დავსახლდი გერმანიაში.
გერმანია რთული კანონმდებლობის მქონე ქვეყანაა და განსაკუთრებული სიყვარული აქვს საბუთებისა და ბიუროკრატიის მიმართ.